Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy, Zespół Pałacowo-Parkowy

Okolice Pleszewa

image_print

Muzeum Ziemiaństwa i Zespół Pałacowo-Parkowy w Dobrzycy

W oddalonej o ok.15 km od Pleszewa Dobrzycy znajduje się średniowieczny pałac, który jest obecnie siedzibą Muzeum Ziemiaństwa. Dwutraktowy układ wnętrz parteru i piętra załamuje się zgodnie z układem bryły budynku pod kątem prostym. w traktach północnym i zachodnim znajdują się większe pomieszczenia reprezentacyjne i mieszkalne, w traktach wewnętrznych – mniejsze wnętrza oraz klatki schodowe, a w załamaniu skrzydeł westybule. Pałac położony jest w urokliwym parku, który zachwyca swoimi alejkami i okazami roślin. Na terenie parku znajduje się oficyna, monopter oraz panteon, a także nowoczesna oranżeria, w której organizowane są różne wydarzenia kulturalne. W dobrzyckim parku znajdują się pomniki przyrody, a najsłynniejszym jest platan klonolistny, który rośnie obok głównego wjazdu na teren założenia parkowego.

Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy, Zespół Pałacowo-Parkowy

Foto: Przemysław Glinkowski

Zespół Pałacowo – Parkowy w Taczanowie

Zespół tworzą 21-hektarowy park krajobrazowy założony w II połowie XVIII wieku, z alejami grabowymi, rozległymi trawnikami i dużym stawem z wysepką, w którym wznosi się pałac Taczanowskich, zapewne z II połowy XVIII wieku, gruntownie przekształcony i powiększony ok. 1853 r. w stylu klasycyzmu berlińskiego, przebudowany w 1922 r. i w latach 70. XX wieku. Ma ganek z balkonem na 4 kolumnach i ozdoby sztukatorskie na elewacjach. Obok pałacu znajdują się 2 oficyny z ok. 1864 r., usytuowane prostopadle do siebie i połączone ukośnie ustawioną neogotycką wieżą bramną. W sąsiedztwie w latach 1853-1864 powstał obszerny kompleks neogotyckich zabudowań gospodarczych. Do wschodniej oficyny przylega dawna oranżeria, wzniesiona w tzw. stylu normandzkim, do II wojny światowej użytkowana także jako sala balowa, a potem zamieniona na magazyn. Od strony głównej drogi stoi kwadratowa wieża bramna. W 1861 r. w parku wystawiono neogotycką kaplicę-mauzoleum, połączoną krytym gankiem z niską wieżą-dzwonnicą. Na umieszczonej od zewnątrz tablicy wymieniono pochowanych w podziemiu członków rodziny Taczanowskich. Wyposażenie wnętrza utrzymane jest jednolicie w stylu neogotyckim.
Zdjęcie przedstawia Zespół Pałacowo-Parkowy w Taczanowie z lotu ptaka

Foto: Przemysław Glinkowski

Muzeum Zamek w Gołuchowie

Historia zamku wznoszącego się nad rzeczką Trzemną w Gołuchowie liczy ponad 400 lat. Bryła zamku – po restauracji w XIX wieku – tylko pozornie ma jednolity charakter renesansu francuskiego. W rzeczywistości jej obecny kształt to rezultat trzech faz budowlanych. Pod tarasem dziedzińca ukryte są najstarsze fragmenty zamku – piwnice z II połowy XVI wieku. Wraz z fundamentami belwederu i trzech widocznych z dziedzińca wież, są jedyną pozostałością dworu obronnego wzniesionego około 1560 roku przez starostę radziejowskiego, wojewodę brzesko-kujawskiego i protektora reform – Rafała Leszczyńskiego. Druga faza budowlana związana jest z  synem Rafała – Wacławem Leszczyńskim, kasztelanem i wojewodą kaliskim, kanclerzem wielkim koronnym. Odziedziczył on Gołuchów w 1592 roku, a w początkach XVII wieku przekształcił go w okazałą rezydencję magnacką. Zamierzeniem Izabelli z Czartoryskich Działyńskiej było utworzenie w odbudowanym zamku nie tylko rezydencji, ale i muzeum. Izabella zmarła w roku 1899 we Francji, ale pochowana została w Gołuchowie, w przebudowanej w tym celu kaplicy, znajdującej się na terenie parku. Zamek w roku 1951 został przejęty przez Muzeum Narodowe w Poznaniu, którego zasługą są dwukrotnie przeprowadzane kompleksowe prace konserwatorskie, mające na celu usunięcie zniszczeń powstałych w latach 1939- 1951.

Widok od strony południowej na Muzeum Zamek w Gołuchowie

Foto: Roman Kazimierz Urbaniak

Ośrodek Kultury Leśnej w Gołuchowie

Park- arboretum to jeden z najstarszych i największych ogrodów założonych w stylu angielskim w drugiej połowie XIX wieku. Jego twórcami są hrabina Izabella Działyńska z książąt Czartoryskich, hrabia Jan Działyński oraz zatrudniony przez nich utalentowany ogrodnik Adam Kubaszewski. Gołuchowski park jest znakomitym przykładem ogrodów naturalistycznych, wzbogaconych kolekcjami dendrologicznymi. Teren parku-arboretum obejmuje blisko 3 kilometrowy odcinek Doliny Rzeki Ciemnej, będącej dopływem Prosny, a jego obszar wynosi 158,05 ha.
Pokazowa Zagroda Zwierząt została założona w kwietniu 1977 roku. Utworzenie zagrody żubrów w Gołuchowie wynikało ze wzrostu populacji żubra i konieczności tworzenia nowych, rozproszonych ośrodków hodowlanych. Pokazowa Zagroda Zwierząt jest zlokalizowana w kompleksie leśnym przylegającym do parku-arboretum. Zajmuje powierzchnię ponad 20 ha ogrodzonego terenu. Żyją w niej żubry, koniki polskie, daniele i dziki.

Tekst: OKL Gołuchów

Zdjęcie przedstawia Park Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie

Foto: Roman Kazimierz Urbaniak